BOZ AYI ,BİZ DAĞCILARI ÇİL YAVRUSU  GİBİ  DAĞITTI  !              




17-27 Temmuz 2008 yılında Smyrna Doğa Sporları Kulubümüzle Kaçkarlar Dağı tırmanışımızın son günüydü.
Aşağı Kanyondan çadır kampımızın bulunduğu Ayder Yaylasına iniyorduk.
Yerleşkeye epey yaklaştığımız akşamüzeri idi.
Yaklaşık 50 kişilik gurubumuzdan benimde bulunduğum Rehberimiz Abdullah ile toplam 11 kişi önden gidiyorduk.
Yürüyüş anımızda ben Liseden Hocamda olan önümdeki İdris Arkadaşım ve gurubumuzla şöyle bir konuşma geçti.
Benim numaralı gözlüklerim yerine, taktığım güneş gözlüğü nedeniyle İdris hocama solumda sanki yabani hayvan yuvasını andıran yeri işaret ederek <Hocam solumdaki ağaçta oyuk aynı ayı barınağı gibi > dedim.
Ardından rehberimiz önünde olan iki arkadaşa seslenerek  < Arkadaşlar,burada ayı çıkabilir.Bekleyin,ben öne geçeceğim >dedi.
Bunu duyunca bende İdris Hocama <Bak,Abdullah’ta uyardı öndeki iki kişiyi!> dedim.
Ardından İdris Hocam <Abdullah korkutmak için öyle söylemiştir,öndeki iki arkadaşı>der demez;birde ne duyalım!
Yani o sesi tarif edemem.
Adeta Camız'ın birkaç misli şiddetinde bir kükreme ile soluma bakınca  ne göreyim dersiniz?
O öndeki 11 kişiden arkamdaki Mustafa arkadaş ile önümdeki İdris Hocam ve ortalarındaki ben BOZ AYI ya en yakın olduğumuzu ve Ayının sanki bir Tavşan hızıyla üstümüze Bayır aşağı geldiğini farkedinceki korkumuzu izah edemem !
 O anda yaşamımın sonu geldiği duygusunu ise hiç anlatamam...

İşte o anda panikle hepimiz Çil yavrusu gibi kaçıştık ilk etapta.
Ama patikanın solu yukarıya sağ tarafı aşağıya bayır ve her iki yanımız Tropikal Ormanlık.
Artık siz düşünün o benim cüssemin iki katı ayının koşması ve bizim kaçmamızın imkânsızlığını.
Ancak İdris Hocamın Amerikada Doğal Yaşam Parkına girerkenki bir Uyarı yazısı sanırım en azından biz üç kişinin ayı saldırısından zarar görmesini önledi.
Yani orada bildiğiniz gibi sürekli yağmur yağdığından elindeki yağmurluğu Batona takıp kaldırarak ayıya doğru döndü.
Bu anda aramızda 20 metre kadar bir mesafe kalmıştı.
Ondan daha cüsseli eşyayı görüp, hepimizin ona dönerek bağırmasıyla ağzını  açarak üstümüze koşarak gelen Boz Ayının aynı hızla geriye koşarak yavrularının bulunduğu o ağaca tırmanışını görmek herkese nasip olmayacak müthiş bir olaydı.
Tüm bu anlattıklarım inanın hepsi 3 dakikada olup bitmişti.
Elbet onbir arkadaşın farklı tepkilerle yaptıklarımızı görüntüleyecek ;gerçek bir yaşam savaşını ve dilin yetmediğini söyleyecek bir kamerayla olan biteni arkadan yetişen gurubun kaydetmesini çok isterdim,doğrusu...